S.M. Ewangelista - Janina Koszyk urodziła się w 1942 r. w malowniczej, górzystej miejscowości w Ropie k. Gorlic. Jej dzieciństwo naznaczone było piętnem II wojny światowej. Pochodziła z wielodzietnej rodziny o tradycjach religijnych. Ochrzczona została w parafii św. Michała Archanioła. Wzrastała w atmosferze żywej wiary i zaufania Bogu oraz wzajemnej trosce o potrzeby wielodzietnej rodziny. Mając 23 lata w 1965 roku wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Świętego Józefa, obierając drogę życia konsekrowanego. Po odbytej formacji w postulacie i nowicjacie w Tarnowie w 1967 roku złożyła I-szą profesję zakonną, a w 1972 roku złożyła profesję wieczystą w Kluczborku.
Siostra będąc w Zgromadzeniu uzupełniła kwalifikacje zawodowe i w 1971 r. zdała egzamin przed komisją egzaminacyjną z Kuratorium Okręgu Szkolnego w Krakowie uzyskując dyplom mistrza kucharskiego w zawodzie kucharz, cukiernik. Mając przygotowanie zawodowe oraz talent i zmysł kulinarny całe życie zakonne pracowała jako kucharka na wielu placówkach. Charakteryzowały ją pracowitość, ofiarność i dyspozycyjność. W duchu posłuszeństwa odpowiadała na każde wezwanie przełożonych do podjęcia posługi tam, gdzie była taka potrzeba i konieczność. W swej ziemskiej pielgrzymce pełniła ofiarnie służbę we wspólnotach w: Tarnowie, Krakowie Mogiła, Kluczborku, Florynce, Wierzbicach, Uszwi, Mielcu, Krynicy, Elblągu i Tuchowie.
Jedną z placówek, na której pracowała ponad 10 lat, było Wyższe Seminarium Duchowne w Tarnowie, gdzie była szefową kuchni. Otaczała wielką troską alumnów, wspierając ich modlitwą, dobrym słowem, ofiarując trud pracy. Na wszystkich placówkach jakich była zabiegała z zaangażowaniem o trudno dostępne artykuły spożywcze, aby przygotować odżywcze i smaczne posiłki dla tych, którzy powierzenie byli jej trosce. Będą w wieku emerytalnym została posłana w 2005 r. do posługi kucharskiej w Domu Biskupów Elbląskich, gdzie pracowała z oddaniem do 2018 r. Tam w 2017 roku świętowała uroczyście swój Jubileusz 50-lecia ślubów zakonnych. Księża Biskupi bardzo cenili postawę i pracę s. Ewangelisty, co wyrażali niejednokrotnie w czasie okolicznościowych spotkań na przestrzeni lat, a szczególnie wiele pięknych życzeń i słów wdzięczności wyrazili w czasie tego jubileuszu. Ks. Biskup Jacek Jezierski dał takie świadectwo o s. M. Ewangeliście: „Siostra Jubilatka wypełnia starannie swoje zadania, smacznie gotuje, jest siostrą odpowiedzialną, ofiarną, cierpliwą i pobożną. Posiada wyraźny profil polityczny – zdecydowanie patriotyczny. Siostra Jubilatka ma też zdrowy osąd rzeczy i zdarzeń oraz poczucie humoru. Jest mocnym punktem w mocnym zespole elbląskich Józefitek.”
Ze względów zdrowotnych w 2018 r. została posłana do Wspólnoty w Tuchowie a następnie po zarażeniu koronawirusem w 2020 r., pobycie w szpitalu i kwarantannie, skierowana do Domu prowincjalnego w Tarnowie. Pomimo słabnącego zdrowia i niemożności już pracy w kuchni s. M. Ewangelista angażowała się w życie wspólnoty na miarę swoich możliwości pomagając m.in. w refektarzu. Przy każdej posłudze i podejmowanej najprostszej czynności z całej jej postawy biła cichość i pracowitość na wzór św. Józefa. Była wolna od przywiązania i bardzo uboga w posiadaniu rzeczy materialnych.
S. M. Ewangelista emanowała łagodnością, delikatnym uśmiechem, dobrym, życzliwym słowem i prostotą. Była wrażliwa i zależało jej na budowaniu dobrych, pełnych szacunku relacji tak między siostrami jak i innymi współpracownikami. Zawsze otwarta i troskliwa, spiesząca z dobrym smakołykiem dla każdego. Troszczyła się o życie duchowe dbając o codzienną modlitwę indywidualną i wspólnotową, wiernie uczestniczyła w cotygodniowych kręgach biblijnych przygotowując się do nich przez odpowiednią lekturę i dzieląc się tym, co było dla niej ważne w usłyszanym Słowie. W rozmowie wizytacyjnej w 2020 r. wypowiedziała takie słowa: „Jestem szczęśliwa w zakonie. Jak się jest przy Bogu, to jakby było inaczej! Modlę się od dziecka do Boga jak do Ojca: opiekuj się mną!”.
I dobry Ojciec Niebieski opiekował się Siostrą do ostatniej chwili jej ziemskiego życia 31 grudnia 2024 r. otwierając dla niej Niebo – pełnię szczęścia!
/s.A.J., s.A.P./
