Refleksję nad tematem sesji w przedstawionej Siostrom konferencji podjął ks. prałat dr Andrzej Latoń, Prezes Polskiego Studium Józefologicznego w Kaliszu. Prelegent zauważył, że „zaufanie i wdzięczność do słowa klucz do odkrycia relacji między Józefem i Jezusem. (…) Bóg patrzy na serce człowieka i u św. Józefa zobaczył, że ma serce ojca. Dlatego jego opiece powierzył swego Syna. W zaufaniu chodzi o taką relację: ojciec-dziecko! (…) I ta relacja pobudza do wdzięczności. Józef ma wdzięczne serce – trwa w adoracji, zdumiony i zachwycony Jezusem i Maryją. (…) Przeczyste serce Józefa – co oznacza? Św. Józef nikogo i niczego nie posiada. Józef żyje „dla” i traci życie dla innych. Jest autorytetem, bo pozwala wzrastać!”

Z fragmentami historii Narodowego Sanktuarium św. Józefa w Kaliszu, istniejącego ok. 400 lat, zapoznał Siostry kustosz Sanktuarium ks. prałat dr Jacek Plota. W swoim wystąpieniu wspomniał o pielgrzymkach papieży do kaliskiego sanktuarium, przekazanych wotach oraz o licznych prośbach jakie są kierowane do św. Józefa i cudach, jakie dokonują się przez Jego wstawiennictwo.

W południe Siostry uczestniczyły w Eucharystii przed cudownym wizerunkiem. W kazaniu celebrans podkreślił rolę św. Józefa jako mistrza życia wewnętrznego.

W godzinach popołudniowych Siostry uczestniczyły wspólnie w nabożeństwie ku czci Patrona Zgromadzenia przygotowanym m.in. na bazie osobistych modlitw napisanych przez kilka uczestniczek pielgrzymki. Na zakończenie wspólnej modlitwy Przełożona prowincjalna s. M. Antonia Piekarz odczytała akt zawierzenia Św. Józefowi Zgromadzenia, Prowincji i tworzących ją Wspólnot oraz prowadzonych dzieł.

W tym dniu Siostry miały również czas na osobistą modlitwę – rozmowę ze św. Józefem w Jego cudownym obrazie, wędrowały po Ogrodzie Świętego Józefa znajdującym się w sąsiedztwie Narodowego Sanktuarium, gdzie można było odprawić nabożeństwo siedmiu smutków i siedmiu radości św. Józefa, zwiedziły kaplicę „Męczeństwa i wdzięczności” znajdującą się w podziemiach bazyliki powstałą w 1970 roku z inicjatywy księży, którzy przeżyli Dachau.

17 listopada Siostry kontynuowały spotkanie formacyjne już w Domu prowincjalnym w Tarnowie uczestnicząc w Eucharystii i adorując Najświętszy Sakrament. Wspólną adorację przeżywałyśmy w zjednoczeniu z Sercem Jezusa na wzór św. Józefa- Miłośnika Serca Jezusowego.

 W dalszej części programu Siostry udały się do oratorium gdzie podzieliły się refleksją w oparciu o trzy postawione u początku sesji pytania: Czym jest dla mnie pełniona posługa? Co jest dla mnie w tej misji przestrzenią dojrzewania w zaufaniu? Co mnie najbardziej skłania do wdzięczności w pełnionej misji?

Następnie omówiono bieżące sprawy ekonomiczne, prawne i personalne.

Spotkanie zakończyło się w atmosferze wdzięczności Bogu i sobie nawzajem za wspólnie przeżyty czas!

Św. Józefie, Miłośniku Serca Jezusowego, módl się za nami!